Փորձում եմ երանգավորել կյանքս: Օրերս լի են տարբեր գույներով՝ կախված տրամադրությունից: Առավոտյան, երբ արթնանում եմ, օրս դեղին է, պայծառ արևի շողերի նման:Դպրոց գալու ճանապարհը միշտ կանաչ է ինձ համար, քանի որ ուղի է հարթում դեպի ապագան՝ կրթելով ինձ: Երբ տեսնում եմ ընկերներիս, օրս կարմիրով է ներկվում, որոհետև կարմիր գույնը կրակի, սիրո երանգ է, որը փոխանցում են ընկերներս: Շտապում եմ տուն, որոհետև իմ տան գույնը ջինջ կապույտն է: Տունը միակ տեղն է, որտեղ երկնքի մաքրության չափ սեր կա՝ ջինջ,մաքուր,պարզ,անսհման: Երբ այդ սերը պարուրում է քեզ , օրդ դառնում է ծիածան:
Ես երջանիկ եմ, որովհետև օրս ավարտում ես գունավոր երանգներով:
Հեղինակ՝ Աշոտ Խաչատրյան